"Nasza Klasa" - forum dla absolwentów, rodzin, kolegów i znajomych
Kwiecień 29, 2024, 21:17:27 *
Witamy, Gość. Zaloguj się lub zarejestruj.

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji
Aktualności: Forum zostało uruchomione dla absolwentów szkół podstawowych, średnich i wyższych oraz dla ich rodzin, znajomych i gości.
Zapraszamy
 
   Strona główna   Pomoc Szukaj Kalendarz Zaloguj się Rejestracja  
Strony: [1] |   Do dołu
  Drukuj  
Autor Wątek: Czy wiesz, jak stres działa na twój organizm?  (Przeczytany 2171 razy)
0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomości: 105


Zobacz profil
« : Marzec 29, 2019, 13:39:10 »

.

Gerd Schnack, Kirsten Schnack / slo

 




Przy atakach stresu tracimy głowę i zdolność jasnego i klarownego myślenia. (fot. shutterstock.com)


Stres pojawia się w życiu nagle niczym napad. Jak grom z jasnego nieba spadają na człowieka zewnętrzne bodźce, z którymi jest konfrontowany, na które musi odpowiedzieć i z których reakcją musi się liczyć. W dawnych czasach nagły stres występował, gdy na drodze do celu ukazał się duży niedźwiedź. Dzisiaj ten potwór pojawia się w innych okolicznościach: jest sekundą przerażenia w czasie zderzenia samochodów, wzmożoną turbulencją w czasie lotu samolotem, rozpychaniem się łokciami skoncentrowanych tylko na sobie pobratymców.
 
Układ krążenia i serce
 
Rozwój stwardnienia tętnic przez podwyższone ciśnienie niszczy tętnice. Zatkane łożyska krwi powstają przez przylegające białe krwinki ze zlepionymi płytkami krwi, jak również z odłożonym tłuszczem i nagromadzonym cukrem. Może poza tym dojść do zamknięcia światła tętnicy (a zatem na przykład do zawału serca lub udaru mózgu).
 
Mięśnie
 
Dochodzi do zubożenia zapasów cukru w komórkach mięśniowych, ponieważ mięśnie gorzej reagują na insulinę. Kortyzol zużywa białko mięśniowe. Maleje masa mięśniowa. Dochodzi do chronicznego napięcia mięśni. Psychiczny stres prowadzi do bólów karku i pleców.
 
Trzustka
 
Komórki wewnątrzwydzielnicze trzustki produkują insulinę, która reguluje poziom cukru w krwi. Chroniczny stres podwyższa poziom kortyzolu i obniża działanie insuliny na komórki ustroju. To znowu zmusza komórki wewnątrzwydzielnicze trzustki do wzmożonej produkcji insuliny. Skutkiem tego procesu następuje przedwczesne wyczerpanie i zagrożenie cukrzycą, której ryzyko chroniczny stres znacznie podwyższa.
 
Żołądek
 
Chroniczne podwyższenie hormonów stresu powoduj e zwężenie naczyń krwionośnych w narządach trawiennych, skutkiem czego zanika ochrona błony śluzowej ścian żołądka. Na tle stresowym powstają wrzody z nagłymi krwawieniami. (Obserwowano to nawet na Alasce w czasie wyścigów psów zaprzęgniętych do sanek, kiedy zwłaszcza u prowadzących psów na skutek długiego wysiłku często występowały krwawiące wrzody żołądka).
 
System immunologiczny
 
Chroniczny stres ze zbyt dużą ilością kortyzolu we krwi ogranicza produkcję cytokiny i hamuje działanie systemu limfatycznego. W ten sposób zostaje osłabiona ogólna odporność organizmu.

Chroniczny stres stanowi zatem długo trwającą alarmową sytuacją z daleko idącymi konsekwencjami w całym organizmie, których efektem jest podwyższona gotowość do obrony i stawiania oporu.

Dłuższe działanie czynników powodujących stres wywołuje nie tylko opisane powyżej zdrowotne problemy, lecz także określone fenomeny przystosowawcze, czyli po prostu przystosowanie. Jest ono konieczne, ponieważ w przeciwnym razie człowiek nie mógłby adekwatnie reagować na różne wyzwania. Mogą nimi być fizyczne czynniki, jak na przykład zmiany klimatyczne, przesunięcia czasu, adaptacja do wysokości i inne. Mogą nimi również być psychiczne reakcje, jak na przykład świadomość braku czasu, zdenerwowanie, troska, złość, przeciążenie, hałas, mobbing itd.
 
Dzięki przystosowaniu organizm jest zatem w stanie zrównoważyć dłużej działające czynniki stresogenne. Jeśli jednak stres jest trwałym stanem i brakuje odprężającego czynnika, cała sytuacja może prowadzić do negatywnych konsekwencji zdrowotnych opisanych przez nas powyżej.
 
Nie ulega wątpliwości, że człowiek potrzebuje stresu, naturalnie odpowiednio dozowanego, ale nieodzowne jest również, by po okresie napięcia następowało odprężenie.

Nikt nie może uniknąć oddziaływania stresu powstającego w dniu codziennym, ponieważ reagujemy na napięcie odruchem. Zupełnie inaczej jest z odprężeniem, które za każdym razem musi zostać świadomie uznane przez indywidualnego człowieka za konieczne i przez niego zapoczątkowane. W XXI wieku stres stał się, jak już pisaliśmy, powszechnym utrapieniem przez ciągły wzrost czynników wywołujących go i ciągłą ich obecność.

W bardzo napiętą gotowość alarmu postawione są trzy obszary ciała:
 
•   mózg, jako centralny poziom zawiadujący całym organizmem,
•   system krążenia i serce, jako ogólny poziom całego organizmu,
•   system mięśni, ścięgien i stawów, jako peryferyjny poziom organizmu.


Mózg
 
Przy dłużej trwających atakach stresu tracimy głowę i zdolność jasnego i klarownego myślenia. W ostrej sytuacji stresowej wszyscy krzyczą jeden przez drugiego  i podejmują błędne decyzje. Negatywne myślenie przybiera na sile, na plan pierwszy wysuwają się troski i lęki, które towarzyszą nam przez całe dnie. Gdy pojawi się problem, nie możemy na rozkaz wyłączyć myślenia o nim.

Przewlekły stres nierzadko pozbawia człowieka odwagi i prowadzi do depresji. W takich negatywnych sytuacjach nie pomagają apele z zewnątrz nawołujące do podjęcia działania. Pomóc możemy wtedy, gdy nie cofniemy się przed ogromem negatywnych przeżyć zestresowanej osoby, gdy zapłaczemy ze smutnymi ludźmi.
 
Układ krążenia i serce

Głównym zagrożeniem jest nadciśnienie. Powoduje ono ogólne stwardnienie tętniczek, które często kończy się zaburzeniem dopływu krwi w tętnicach, a w końcu zawałem serca lub udarem mózgu.
 
System mięśni, ścięgien i stawów
 
Przewlekły stres powoduje przez podwyższony poziom kortyzolu wzmożone napięcie mięśni poprzecznie prążkowanych. Gdy dołączą się do tego jednostronne fizyczne obciążenia, stawy zostaną przeciążone i zacznie się trwałe napięcie mięśniowe. Prowadzi to do miejscowego niskiego zaopatrzenia w tlen i w pewnych okolicznościach do współczesnej choroby zawodowej RSI

 
Chroniczny stres działa na cały organizm w trzech wymiarach:
 
•   Centralnie w mózgu: troski i lęki wytwarzają negatywny zasób myśli.
•   Ogólnie: długotrwałe uszkodzenie całego układu krążenia.
•   Peryferyjnie: miejscowe napięcie mięśni i stawów oraz wywołanie współczesnej choroby RSI.
 
https://www.deon.pl/inteligentne-zycie/zdrowie/art,24,czy-wiesz-jak-stres-dziala-na-twoj-organizm.html

.




Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomości: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #1 : Marzec 29, 2019, 13:44:52 »


.

Stres jest zmorą współczesnego człowieka. Codzienna gonitwa za sukcesem sprzyja  powstawaniu sytuacji sterowych. Ważny kontrakt, trudny egzamin, ślub czy śmierć bliskiej osoby powodują szybsze bicie serca lub ściskanie w brzuchu. Płytki oddech, ból głowy, zaburzenia żołądkowe czy nadmierna potliwość to tylko niektóre z objawów  stresu, które są wynikiem uwalniania do krwi adrenaliny i kortyzolu. Każdy człowiek w specyficzny dla siebie sposób reaguje na  zaistniałe w jego życiu sytuacje trudne. Osoby będące pod wpływem permanentnego stresu bardzo często uskarżają się na problemy z ciśnieniem, snem, a także na zaburzania ze strony układu oddechowego.  Ludzie zestresowani charakteryzują się mniejszą odpornością organizmu i częściej zapadalna na różne choroby.





Niestety stresu nie da się całkowicie wyeliminować z życia codziennego. Zawsze znajdzie się coś co nawet największego stoika i optymistę potrafi wyprowadzić z równowagi. Dlatego warto poznać kilka metod, które pomogą walczyć ze stresem i się na niego uodpornić.


Ćwiczenia oddechowe


To chyba najprostsza i najpowszechniejsza metoda łagodzenia napięcia psychicznego. Nie od dziś wiadomo, że wykonanie kilku głębszych oddechów pomaga się uspokoić i racjonalnie podejść do zaistniałego problemu. Ćwiczenia te sprzyjają nie tylko w lepszym zaopatrzeniu organizmu w tlen, ale przede wszystkim pozwalają odgonić złe myśli i pokonać stres. Wykonywane regularnie wpływają pozytywnie na przemianę materii, poprawiają jakość snu i zwiększają odporność organizmu. Można je wykonywać w pozycji siedzącej, nawet przy biurku w trakcie pracy. Ważne by usiąść wygonie z wyprostowanym kręgosłupem, wdychać powietrze nosem, a  wydychać ustami.  Wykonywanie ich w pozycji leżącej dodatkowo pozwala rozluźnić napięte mięsnie, co sprzyja szybszemu uwolnieniu się od stresu.  Techniki  oddechowe można zastosować w momencie wystąpienia sytuacji stresowej w celu rozładowania silnego napięcia nerwowego. Ćwiczenia te są doskonałym sposobem walki ze stresem zwłaszcza dla osób borykających się ze schorzeniami sercowo- naczyniowymi, ponieważ bardzo dobrze wpływają na usprawnienie pracy układu krwionośnego i oddechowego.


Joga


Jest obecnie jedną z popularniejszych form walki ze stresem. Coraz więcej fitness klubów, proponuje ją swoim zapracowanym, zestresowanym klientom. Dzięki mnogości technik relaksacyjny na zajęciach jogi można nauczyć się jak minimalizować efekty napięcia i stresu. Regularne praktykowanie jogi pozwala na unormowania wydzielenia hormonów stresu, obniżenie ciśnienia krwi czy rozluźnienie napiętych mięśni. Stabilizuje także pracę układu pokarmowego, który jest bardzo wrażliwy na działanie stresu. Ponadto joga pomaga w utrzymaniu prawidłowej postawy ciała co w znacznym stopniu wpływa na uprawnienie aparatu ruchu.


Pilates


To forma aktywności fizycznej łącząca ze sobą elementy jogi, treningu izometrycznego, a także baletu. Ma bardzo wielu zwolenników, gdyż nie tylko pomaga łagodzić skutki stresu, ale doskonale wpływa na wzmocnienie mięśni  i utrzymania właściwej postawy ciała. Pilates jest doskonały zwłaszcza dla kobiet, ponieważ pomaga zadbać o piękną sylwetkę bez niepotrzebnego rozbudowywania masy mięśniowej.


Muzykoterapia


Jest doskonałą forma biernego wypoczynku, a przy okazji wspaniałym antidotum na stres. Regularne sesje muzykoterapii wzbogacane ćwiczeniami oddechowymi pozwalają na uzyskanie wewnętrznego wyciszenia, dzięki czemu łatwiej radzić sobie ze stresującymi sytuacjami dnia codziennego. Cicha i delikatna muzyka relaksacyjna ukoi skołatane nerwy, uspokoi pracę serca i wyrówna oddech. Na rynku dostępne są ścieżki dźwiękowe wzbogacone głosem lektora, który w profesjonalny sposób pomaga w uzyskaniu pełnego odprężenia. Włączenie swojej ulubionej płyty lub nagrań z muzyka poważną jest także wspaniałą forma muzykoterapii.


Aktywność fizyczna


Nie od dziś wiadomo, że wszystkie formy wysiłku fizycznego mają zbawienny wpływ na organizm. Pomagają nie tylko w poprawić ogólną sprawność, wpływają także na syntezę endorfin substancji produkowanych przez mózg, nazywanych przez naukowców hormonami szczęścia. Ćwiczenia fizyczne pozwalają na uwolnienie się od większości fizycznych objawów stresu. Oczywiście rodzaj wykonywanej aktywności należy dopasować do swoich predyspozycji i upodobań, ale wśród całej gamy sportów każdy może wybrać najlepszy dla siebie.  W zwalczaniu stresu dokonały jest zarówno spacer jak i intensywny trening na siłowni. Znakomite w rozładowywaniu napięci są biegi, jazda na rowerze czy wizyta na basenie, a także mecz siatkówki lub partyjka tenisa.  Wystarczy 30 minut ruchu dziennie, by wzmocnić swoje ciało i umysł, a przez to nauczyć się lepiej reagować w stresujących sytuacjach.


http://porady.mobi/jakie-sa-cwiczenia-uodporniajace-na-stres/


.

Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomości: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #2 : Marzec 29, 2019, 14:28:11 »

.

10 najlepszych technik jak pokonać stres
============================

Kłopoty finansowe, wymagający szef, praca pod presją – wszystko to sprawia, że żyjesz w stresie. Nie raz się zastanawiasz, jak zmniejszyć to nieustające napięcie, skoro na czynniki go powodujące nie masz żadnego wpływu. Sprawdź, jak pokonać stres i jakie techniki w tym celu możesz stosować.

Najlepsze sposoby na nerwicę
 
Życie w ciągłym stresie ma wpływ na zdrowie. Stale podniesione ciśnienie krwi zwiększa ryzyko zawału serca czy udaru mózgu. Osłabiona zostaje odporność, więc wzrasta podatność na wszelkie infekcje i choroby bakteryjne czy wirusowe.
Pojawić mogą się migreny, wrzody żołądka, zaburzenia pamięci i koncentracji. Również skurcze mięśni, drżenie rąk uważane są za skutek chronicznego stresu. Podniesiony poziom stresu jest też pośrednio odpowiedzialny za wzrost zaburzeń lękowych i nerwic.
Pamiętaj jednak, że nie każdy rodzaj stresu jest szkodliwy. W małych dawkach może pomóc Ci podejmować ważne decyzje i zmotywować do jak najlepszej pracy.


Nie każdy stres jest zły


Pojęcie „stres” wprowadził po raz pierwszy Hans Hugo Selye, który zajmował się tą tematyką przez 50 lat. Postawił on hipotezę, że  źródłem wielu chorób jest to, że człowiek nie umie radzić sobie w różnych trudnych sytuacjach.
 





Jak każde pojęcie odnoszące się do spraw skomplikowanej ludzkiej psychiki, „stres” ma wiele źródeł i przyczyn.


Stres może być definiowany jako proces, w którym czynniki środowiskowe zagrażają równowadze organizmu, pewnej relacji między człowiekiem, a zewnętrznymi czynnikami. Stres to także reakcja organizmu na owe czynniki, nazywane niekiedy stresorami. Stres to również bodziec, czyli taka sytuacja, która wywołuje napięcie i wyzwala silne emocje.
Stres uruchamia szereg mechanizmów, pojawia się reakcja zarówno fizjologiczna, jak i psychologiczna. Może to mieć znaczący wpływ na zdrowie człowieka.


Dlaczego tak się dzieje?
Próbują to wyjaśnić dwie teorie:

Teoria biologiczna.

Opisuje ona stres jako aktywację dwóch układów – przysadka w mózgu wydziela hormon, który powoduje wydzielenie „hormonu stresu”– kortyzolu (zwiększa on spalanie białka i tłuszczu, zmniejsza stan zapalny). Drugi układ to pobudzenie współczulnego układu nerwowego i wydzielenie adrenaliny oraz noradrenaliny – te hormony są z kolei odpowiedzialne za wprowadzenie organizmu w stan wzmożonej aktywności: serce bije szybciej, rośnie ciśnienie krwi, oddech przyspiesza, mięśnie są napięte, mózg jest pobudzony i czujny. To pobudzenie przygotowuje ciało do walki lub ucieczki. Zbyt długie pozostawanie w tym stanie powoduje zmęczenie, wyczerpanie i szereg skutków fizjologicznych.

Teoria psychologiczna.

W wyniku pojawiania się bodźca zewnętrznego ujawnia się silne napięcie emocjonalne, które utrudnia prawidłowe funkcjonowanie. Odczuwa się silny dyskomfort. Ta teoria bliższa jest potocznemu rozumieniu pojęcia stresu.


Aby odróżnić stres pozytywny, który sprawia, że w czasie egzaminu myślimy jasno, a w sytuacji krytycznej podejmujemy wyważone decyzje, od stresu chronicznego, który zmienia życie na gorsze, wprowadzono dwa pojęcia:


Eustres – stres „dobry”, motywujący; stan, w którym jesteśmy gotowi podejmować decyzje i realizować postawione sobie cele,

Dystres – stres „zły”, osłabiający, paraliżuje lub zniechęca; jeśli się przedłuża, jest przyczyną zmęczenia, cierpienia, chorób.
Kiedy stresu jest zbyt dużo…
 




Stres to stan obejmujący cały organizm.

Odpowiedzią na niego jest uruchomienie funkcji regulacyjnych psychiki.
Objawy fizjologiczne przedłużającego się stresu, czyli dystresu, to:


•   bóle: głowy, żołądka, mięśni,
•   problemy gastryczne – biegunka, zaparcia,
•   nudności, wymioty,
•   ucisk w klatce piersiowej,
•   przyspieszone tętno,
•   drżenie rąk,
•   tiki nerwowe,
•   spadek libido,
•   spadek odporności i związane z tym częste przeziębienia.


Jak wspomniano, stres wpływa również na psychikę. Może być przyczyną dwóch, bardzo silnych reakcji: lęku lub gniewu, ale także takich symptomów, jak:

•   uczucie niepokoju,
•   rozdrażnienie, podenerwowanie, zniecierpliwienie,
•   utrata kontroli nad emocjami, wybuchowość,
•   onieśmielenie, zakłopotanie,
•   nadmierne pobudzenie, niemożność zrelaksowania się,
•   zmienność nastrojów, wpadnie ze skrajności w skrajność,
•   utrata umiejętności cieszenia się, poczucie bycia nieszczęśliwym,
•   obniżenie poziomu zdolności poznawczych – problemy z pamięcią, sztywne i mało elastyczne podejście do problemów, spadek kreatywności – powielanie znanych rozwiązań i zachowań,
•   trudności z koncentracją uwagi, gonitwa myśli,
•   nieadekwatna ocena sytuacji, trudności w ocenianiu konsekwencji i następstw,
•   trudności z podejmowaniem decyzji.

 
Radzenie sobie ze stresem

 




Każdego dnia napotykamy wiele sytuacji nowych i setki powtarzających się. Każda z nich musi zostać oceniona i odpowiednio sklasyfikowana: jako taka, która nie ma dla nas znaczenia, taka, która jest sprzyjająca lub jako negatywna. Psycholodzy nazywają ten proces oceną pierwotną.


Ocena pierwotna jest absolutnie subiektywna. To, co jedna osoba postrzega jako zagrożenie, dla innej jest szansą. Jeżeli wydarzenie jest postrzegane jako stresujące, to zwykle rozpatrywane jest jako strata (coś, co już się stało), zagrożenie (przewidywana krzywda) lub wyzwanie (wymaga oszacowania potencjalnych strat i zysków).


Ocena pierwotna często jest też nagła. Związane jest to z biologicznym mechanizmem stresu – szybka reakcja umożliwia walkę lub ucieczkę w sytuacji zagrożenia. Ta gwałtowność reakcji sprawia jednak, że pochopnie podjęta ocena może być błędna i realnego zagrożenia nie ma.
Gdy sytuacja zostanie odpowiednio rozpoznana, rozpoczyna się proces oceny wtórnej, który polega na określaniu własnych możliwości zmierzenia się z nią. Od tych dwóch ocen zależy to, czy i jak sobie ze stresem poradzimy.


Po dokonaniu oceny pierwotnej i wtórnej, można w oparciu o nie podjąć dwie decyzje, których celem jest przywrócenie równowagi.

Decyzja może być:

•   ukierunkowana na zadanie – poprawa relacji, próba poradzenia sobie z sytuacją, rozwiązanie problemu, zmiana własnego działania lub dokonanie zmiany w otoczeniu,
•   ukierunkowana na emocje – złagodzenie własnego stanu emocjonalnego (na przykład unikanie).

Jedna decyzja nie wyklucza drugiej, obie mogą się wzajemnie przenikać. Sposób radzenia sobie ze stresem może zmniejszyć jego wpływ oraz złagodzić konsekwencje, dlatego warto znać techniki, które mogą w tym pomóc. Na szczęście sposobów na to, jak pokonać stres, jest kilka.


Rodzaje technik radzenia sobie ze stresem


Techniki radzenia sobie ze stresem można podzielić na 4 grupy:

1.   takie, które polegają na wywieraniu wpływu na sytuację powodującą stres – to przede wszystkim techniki poprawiające umiejętności interpersonalne: asertywność, negocjowanie, rozwiązywanie konfliktów, zrozumienie innych,
2.   techniki, dzięki którym stres postrzegany jest w inny sposób, a znaczenie bodźców zostaje zmienione, ćwiczenia poznawcze, które pomagają zmienić sposób myślenia, postrzegania rzeczywistości, ale też wprowadzenie fizycznych zmian,
3.   redukowanie napięcia emocjonalnego, doskonalenie umiejętności radzenia sobie z własnymi uczuciami, rozładowywanie napięć i emocji,
4.   unikanie sytuacji i bodźców, które stres wywołują.
Strategie unikowe, czy zaprzeczanie, zwykle oceniane są jako niewłaściwe podejście do stresu – zdecydowanie zaleca się skonfrontowanie z problemem. Jednak są takie sytuacje, w których strategia unikowa może okazać się najlepszym rozwiązaniem.


Jeżeli czynnikiem stresującym jest hałas, złe oświetlenie, niewygoda – najlepszym sposobem będzie uniknięcie tych czynników poprzez zmianę środowiska: wygłuszenie pomieszczenia, założenie słuchawek izolujących od dźwięków, montaż rolet, zmiany wprowadzone na stanowisku pracy. Czasami trzeba podjąć bardziej drastyczne decyzje – takie, jak zmiana pracy, przeprowadzka czy zakończenie znajomości z człowiekiem, który ma na Ciebie wyraźnie niekorzystny wpływ.
 
Sposoby na stres


1. Zadbaj o swoje zdrowie
 




Organizm dysponuje pewnymi zasobami, dzięki którym radzi sobie ze stresem. Istnieje koncepcja, że tworzą one układ, nazywany antystresem. Układ antystresowy istnieje obok układu stresogennego i jest z nim w równowadze.

Działanie hamujące stres mają takie czynniki, na które nie mamy wpływu (jak wydzielanie oksytocyny czy praca ciała migdałowatego), ale też ogólny stan zdrowia. Dlatego tak ważne jest, aby utrzymywać organizm w dobrej formie. Szczególną uwagę warto zwrócić na aktywność fizyczną, dietę (powinna być bogata w odpowiednie makro i mikroelementy, szczególnie ważny jest poziom magnezu), odpowiednie nawodnienie.


Ćwiczenia fizyczne wykonywanie rano lub po powrocie z pracy pomagają w poradzeniu sobie z napięciem, jakie pojawia się w wyniku uwalniania się adrenaliny. Intensywny trening nie tylko poprawia ogólną formę, ale pozwala też oderwać się od myślenia o problemach.

Zmęczenie fizyczne z reguły ułatwia też zasypianie.

Istotnym elementem zdrowego stylu życia jest rozsądne podejście do spożywanych używek: kawy i alkoholu.

Kofeina – dla wielu poranna kawa jest konieczna, aby dzień mógł się rozpocząć na dobre. Kofeina pobudza, usuwa zmęczenie, polepsza nastrój, dzięki niej łatwiej się skoncentrować, skupić uwagę, zapamiętywać. Jednak zbyt wiele kofeiny ma niekorzystny wpływ: pobudzenie staje się nadmierne, serce bije niemiarowo, pojawia się ryzyko odwodnienia (zwiększa się diureza, czyli ilość wydalanego moczu jest większa niż ilość wypitego płynu). Kawę i inne napoje zawierające kofeinę należy więc pić z umiarem.


Alkohol – pomaga rozluźnić się, więc wydaje się, że łagodzi objawy stresu. Jednak jest to strategia krótkotrwała i w dłuższym rozrachunku wyrządzająca ogromne szkody w Twoim organizmie –  bardzo łatwo popaść w uzależnienie i łudzić się, że problemy zostały rozwiązane.

2. Odpocznij
 




Idziesz na spotkanie z przyjaciółmi, ale co chwilę sprawdzasz telefon, odczytujesz maile. Przerywasz oglądanie filmu i odczytujesz sms-a. Łapiesz się na tym, że w czasie relaksującej kąpieli zaczynasz myśleć o swoim problemie w pracy…Nawet jeżeli postanowisz sobie, że właśnie jest czas na odpoczynek i decydujesz się „nic nie robić”, to nie zawsze się udaje. Zmuszenie ciała do leżenia jest łatwe. Znacznie trudniej jest zmusić do odpoczynku własny mózg.

Każdy ma swojego wewnętrznego „szefa” – poczucie odpowiedzialności, wewnętrzną motywację, własnego krytyka – nazywamy to różnie. Jest to nasza siła, dzięki której potrafimy zmusić się do wykonania nawet nudnych czy przykrych obowiązków. Jednak pielęgnowanie jej w sobie może też doprowadzić do tego, że w czasie odpoczynku pojawiają się kontrolujące i uniemożliwiające rozluźnienie myśli.


Sprawdzone sposoby, które ułatwiają rozluźnienie się, to:


•   Słuchanie muzyki lub wsłuchiwanie się w odgłosy przyrody. Ponieważ muzyka ma wpływ na samopoczucie człowieka, to jej słuchanie pozwala na uspokojenie się, rozluźnienie w sytuacji nasilonego stresu. Słuchanie muzyki poprawia nastrój i dostarcza pozytywnych przeżyć. Czasami pomaga również w rozładowaniu napięcia, szczególnie gdy towarzyszy jej taniec lub relaksującą kąpiel. Odsunąć od siebie niespokojne myśli pomaga też słuchanie dźwięków natury – tych prawdziwych lub z odpowiednio przygotowanych nagrań relaksacyjnych.
•   Kąpiel albo masaż z dodatkiem olejków aromatycznych ułatwi rozluźnienie napiętych całodziennym stresem mięśni. Olejki eteryczne z pomarańczy, lawendy, melisy mają własności uspokajające i kojące nerwy, dlatego warto z nich korzystać przygotowując relaksującą kapiel.
•   Techniki relaksacyjne (dwie najpopularniejsze omówiono w kolejnych punktach).


3. Technika relaksacji według Jacobsona


Celem technik relaksacyjnych jest wprowadzenie ciała w stan odprężenia poprzez zmniejszenie napięcia mięśni. Przyczyną tego napięcia jest nadmiar bodźców lub potrzeby, których zaspokoić w danej chwili nie można.

Według Jacobsona, aby doprowadzić do rozluźnienia, konieczny jest całkowity brak ruchu każdego mięśnia. Oczywiście, napinanie mięśni jest niezbędne, aby wykonywać różne prace i przemieszczać się, ale duża część napięcia mięśniowego jest zbędna i bezcelowa.
Nauka tej techniki polega na świadomym napinaniu, a następnie rozluźnianiu poszczególnych grup mięśni. Powtórzenie takich ćwiczeń setki razy, sprawia, że pojawia się niemal automatyczna umiejętność rozluźnienia mięśni, co pomaga pozbyć się napięcia.


4. Trening autogenny Schultza


Trening autogenny Schultza przeciwdziała zmęczeniu i ułatwia „regenerację” psychiczną. Obniża ogólne napięcie mięśni. Taki stan relaksu przyczynia się do tworzenia pozytywnego obrazu siebie poprzez akceptację i wiarę we własne siły.

Metoda ta polega na takim oddziaływaniu na własne ciało i psychikę, aby wyzwolić reakcję odprężenia.

 Nauka ćwiczeń składa się z kilku etapów:

•   przyjęcie postawy, w której łatwiej o odprężenie – postawa bierna siedząca, leżąca lub półleżąca,
•   koncentrowanie się na reakcjach ciała poprzez wywoływanie uczucia „ciężkich” rąk, nóg, całego tułowia,
•   wyczuwanie własnego oddechu, wsłuchiwanie się w bicie serca – zwalnianie ich,
•   sterowanie reakcjami organizmu, zmienianie rytmu pracy.


5. Zajmij czymś ręce


Ponieważ napięcie emocjonalne powoduje napięcie mięśni i odwrotnie, sposobem na zapanowanie nad jednym i drugim są różne „antystresowe” zabawki: piłeczki, kulki, ludziki.
Wykonane są z różnych materiałów, a ich ugniatanie i ściskanie to prosty osób na odreagowanie wewnętrznego napięcia.


6. Odreaguj

Odreagowywać można też w inny sposób. Dla wielu osób doskonałym sposobem na uwolnienie się od emocji jest krzyk. Niestety, ciężko znaleźć miejsce, gdzie krzyk nie będzie nikomu przeszkadzał.

Odreagowywaniu służy też sport – szczególnie wszystkie formy sportów czy sztuk walki. Tam skumulowane emocje można z siebie bezpiecznie wyrzucić.


7. Przekonaj siebie

Autosugestia to wpływanie poprzez słowa wypowiadane głośno lub w myślach, a skierowanie do siebie samego.

Autosugestia powinna być pozytywna. Można w niej stosować stwierdzenia afirmacyjne, czyli powtarzanie pozytywnych stwierdzeń dotyczących samego siebie, w rodzaju „Potrafię to zrobić”, „Jestem silna/y”. Takie stwierdzenia ułatwiają zmobilizowanie się i odnalezienie niezbędnej energii.

Warto mieć na uwadze, że negatywna sugestia również ma wpływ. Jeśli powtarzasz sobie „nie dam rady, nie potrafię, jestem do niczego” – trudniej w sobie odnaleźć siły niezbędne do wykonania zadania. Staraj się unikać tego typu wewnętrznych rozmów jeśli e u sibie zauważysz.

8. Wsłuchaj się w siebie
 



Radzenia sobie z emocjami nie można rozpocząć bez uważnej obserwacji samego siebie i nauki rozpoznawania, a także nazywania uczuć. Umiejętność wyodrębnienia spośród szarpiących nami emocji jednej konkretnej, jest konieczne do tego, aby podjąć jakieś działanie.

Kiedy czujesz rosnące napięcie, odpowiedz sobie na pytanie „Co mnie denerwuje? Dlaczego jestem poirytowany? Co mnie niepokoi?”. Czasem może się okazać, że przyczyna jest banalna i łatwo ją usunąć zapobiegając narastaniu napięcia.
Uczucia to także sposób poinformowania nas o naszych nie do końca uświadamianych potrzebach. Ich zaspokojenie obniża poziom odczuwanego stresu.


9. Przygotuj się wcześniej


Jeśli wiesz, że czeka Cię wyjątkowo stresująca sytuacja, możesz do niej przygotować się wcześniej. Służy temu wizualizacja, czyli kolejne wyobrażanie sobie sytuacji – sekwencji obrazów, towarzyszących im zapachów, smaków.
Jeśli wizualizacja wywoła reakcję stresową, to jest to okazja do przeanalizowania uczuć i zapanowania nad nimi. Wielokrotne odtwarzanie sytuacji w myślach, pozwoli też na oswojenie się z sytuacją – z czasem reakcja na nią stanie się coraz słabsza i kiedy przyjdzie czas zmierzyć się z rzeczywistością, nie będzie ona aż tak pobudzająca.


10. Medytuj


Jest wiele technik medytacyjnych. Mogą one towarzyszyć ćwiczeniom (takim jak joga) lub polegać na spokojnym oddychaniu (z liczeniem wdechów i wydechów, ale bez próby ingerowania w tempo czy długość), ograniczeniu wszelkiej aktywności i obserwowaniu swoich myśli. Medytacja pomaga zrelaksować się, oderwać od stresującej sytuacji i nabrać do niej odpowiedniego dystansu.

Chociaż nie istnieje jeden, pewny i zawsze skuteczny sposób na radzenie sobie z sytuacjami, które stresują, warto wypróbować różne techniki, aby znaleźć taką, która nauczy nas, jak pokonać stres.


Polecam Ci  inne moje artykuły:

•   Jak leczyć nerwicę: poznaj 9 niezawodnych sposobów
•   Objawy nerwicy: sprawdź czy naprawdę masz nerwicę
•   Relaksacja: najlepsze techniki i ćwiczenia relaksacyjne
•   Jak radzić sobie z nerwicą: porady, które zmienią Twoje życie


https://www.pokonajlek.pl/jak-pokonac-stres/

.


Zapisane
admin
Administrator
Ekspert
*****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomości: 105


Zobacz profil
« Odpowiedz #3 : Marzec 29, 2019, 14:36:32 »



.

Wyróżniamy wiele sposobów radzenia sobie ze stresem: aktywność fizyczna, masaże, muzykoterapia, koloroterapia, aromaterapia itd. Są to metody znane i stosowane już od starożytności. Obecnie wiele z nich, jest potwierdzona naukowo, co jeszcze bardziej zwiększa ich wiarygodność. Człowiek, który potrafi radzić sobie ze stresem zmienia swoje nastawienie do życia i ma więcej optymizmu. Umiejętności pozytywnego spojrzenia na siebie nie zastępują leczenia, mogą być jednak bardzo pomocne, jako metody wspomagające leczenie klasyczne.


Które techniki antystresowe są najskuteczniejsze? Trudno mówić o jednej, najbardziej skutecznej metodzie. Każdy człowiek ma swoje własne preferencje co do walki ze stresem. W praktyce psychologicznej stosuje się najczęściej trening autogenny Schultza, metodę Jacobsona i biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne).

Trening autogenny Schultza


To technika relaksacyjna neuromięśniowa polegająca na wywołaniu przez autosugestię doznań podobnych do stanu hipnozy oraz wewnętrznej medytacji. Składa się z 6 (sugerowanych) elementów, które następują po sobie: uczucie ciężaru, uczucie ciepła, regulacja pracy serca, regulacja swobodnego oddychania, uczucie ciepła w brzuchu, uczucie chłodu na czole. Ćwiczenia z biegiem czasu przestrajają pracę organizmu wywołując w nim pozytywne, fizjologiczne zmiany, sprzyjają odnowieniu sił życiowych i wzmacniają układ odpornościowy. Ma bardzo szerokie zastosowanie w leczeniu wspomagającym, zwłaszcza w zaburzeniach psychosomatycznych, nerwicowych, neurologicznych. Skuteczne opanowanie tej metody wymaga pracy pod nadzorem terapeuty.

Metoda Jacobsona


Technika zakłada, że stany napięcia manifestują się, przez kompulsywne myślenie o życiu tzn. traktowanie większości spraw, jako zmuszających do działania. Trening ten polega na nauce napinania mięśni aż do automatyzacji, wykonywaniu określonych celowych ruchów rękami, nogami, tułowiem i twarzą po to, aby napinać i rozluźniać określone grupy mięśni. Ważnym etapem tej metody jest tzw. relaksacja zróżnicowana, która polega na tym, że tylko potrzebna do jakiejś pracy grupa mięśni jest napięta, pozostałe są rozluźnione, np. do czytania napięte są tylko mięśnie oczu i czoła. Metoda ta sprawdza się w przypadku zaburzeń nerwicowych, bezsenności, depresji, stanów lękowych. Treningu Jacobsona powinien nauczyć wykwalifikowany specjalista.

Biofeedback


To nowoczesna metoda terapeutyczna, której celem jest przywrócenie prawidłowej równowagi fizjologicznej organizmu. W trakcie sesji pacjent stopniowo uczy się kontroli nad własnym organizmem dzięki systemowi nagród i kar. Informację zwrotną, czyli feedback, która dotyczy zmian poziomu jego fizjologii, otrzymuje poprzez urządzenie monitorujące, do którego jest podłączony. Informacja taka może być przekazywana w formie wizualnej na ekranie monitora, bądź akustycznej, jako różne dźwięki. Metoda ma różne formy. Najbardziej rozpowszechnioną jest EEG-biofeedback (zwany również neurofeedbackiem). W tym wypadku trening polega na autoregulacji działania odpowiednich obszarów mózgowia, w rezultacie czego pracuje ono płynniej i wydajniej. Osoba, która wie jak komunikować się z własnym mózgiem, o wiele szybciej i łatwiej może wprowadzić się w stan koncentracji, relaksu lub zapanować nad stresem. Treningi biofeedbacku mają duże zastosowanie kliniczne i w odróżnieniu od środków farmakologicznych nie wywołują efektów ubocznych. Technika powinna być wykonywana pod nadzorem specjalisty.

Inne metody antystresowe:
==================

Aktywność fizyczna


Aktywność fizyczna poprawia stan zdrowia na różne sposoby. Usprawnia funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, pomaga w redukcji tłuszczowej masy ciała, zwiększa ilość masy kostnej, regularne ćwiczenia obniżają także ryzyko depresji. Badania naukowe wskazują na korzystne działanie wysiłku fizycznego w zakresie ochrony przed rakiem (np. przed rakiem piersi). Działanie to jest najprawdopodobniej związane z obniżeniem stężenia w organizmie kobiety estrogenów, hormonów płciowych o właściwościach pronowotworowych. Regularne ćwiczenia fizyczne, oddziałując bezpośrednio na wzrost liczby komórek nerwowych w ośrodkowym układzie nerwowym, polepszają pamięć i ułatwiają uczenie się. Wyraźnie obniża się także poziom lęku. Wszystkie te następstwa przeciwdziałają stanom depresji.
Istotne znaczenie ma jednak czas poświęcony na aktywność fizyczną. Zbyt mały wysiłek może nie przynieść rezultatów, zbyt duży może prowadzić do zaburzeń układu krążenia i narządów ruchu. Najważniejszą cechą ćwiczeń powinna być systematyczność. Intensywność ćwiczeń powinna być umiarkowana. Zaleca się wykonywanie aktywności fizycznej, co najmniej 3 razy w tygodniu po 30-60 min. Pozornie mało znaczące aktywności jak rezygnacja z windy czy pokonywanie jak największych odległości pieszo, nabiera dużego znaczenia i może znacznie obniżyć ryzyko wystąpienia chorób przewlekłych czy przyczynić się do zmniejszenia poziomu stresu.

Masaże


Są jednymi z najstarszych metod sztuki leczniczej. Obecnie medycyna uważa masaż za pełnoprawną metodę leczenia. Działanie masażu na ciało może być lokalne (bezpośredni wpływ na tkanki masowane) oraz ogólne, związane ze zmianami odruchowymi w poszczególnych układach organizmu. Masaż zwiększa przepływ krwi przez mięśnie, a przyjemność płynąca z dotyku zmniejsza napięcie psychiczne. Masaż łagodzi stres, redukuje stany nerwicowe a także różnego rodzaju bóle. Wyróżnia się kilka rodzajów masażu: klasyczny (poprawia psychofizyczny stan organizmu), relaksacyjny (nadaje się do redukcji napięć i stresu), aromaterapeutyczny (redukuje stres, napięcie), leczniczy (każda forma mająca na celu leczenie zaburzeń organizmu).

Muzykoterapia


Badania naukowe wskazują na dobroczynny wpływ dźwięków. Muzyka wpływa na procesy fizjologiczne, działa pobudzająco lub hamująco na układ nerwowy, oddechowy, mięśniowy, hormonalny, krążenie krwi. Muzyka działa aktywizująco i poprawia nastrój, uspokaja, może działać nasennie i jako środek antydepresyjny. Umożliwia odreagowanie pacjentowi negatywnych emocji związanych z chorobą, poprawia komunikację międzyludzką, odwraca uwagę od choroby i obniża poziom lęku. Możemy dobierać sobie rodzaj muzyki, w zależności od tego, jakiego rodzaju energii potrzebujemy. Gdy jesteśmy nadmiernie pobudzeni, możemy posłuchać muzyki uspokajającej, gdy stwierdzimy, że potrzebne jest pobudzenie sił witalnych, warto posłuchać muzyki bardziej aktywizującej. Podczas słuchania muzyki, warto pamiętać by utrzymywać ciało w pozycji wygodnej, odwrócić uwagę od bodźców z otoczenia, rozluźnić ciało poprzez autosugestię. W stanie odprężenia lęki zostaną zredukowane do minimum. Doświadczamy wówczas wewnętrznego spokoju i zadowolenia.

Aromaterapia


Niezwykłą właściwością olejków eterycznych jest szybkość z jaką mobilizują organizm o walki z dolegliwościami. Na przykład olejek jaśminowy szybko podnosi ciśnienie krwi u osób z niedociśnieniem. Do podstawowych form aromaterapii należą: kąpiele, masaże, inhalacje i kompresy. W czasie kąpieli nie należy używać dodatkowo środków myjących.
 

Olejki obniżające poziom stresu (przykłady):

Olejek bazyliowy: nerwobóle, depresje, bezsenność
Olejek drzewa różanego: działanie antydepresyjne
Olejek lewandowy: działanie uspokajające, antydepresyjne, nasenne
Olejek sandałowy: stosowany w depresji, bezsenności

Leczenie śmiechem


Śmiech przyspiesza bicie serca i poprawia krążenie krwi, aktywizuje mięśnie brzucha i twarzy, poprawia nastrój i w pozytywny sposób wpływa na zmiany biochemiczne w ośrodkowym układzie nerwowym. Jest namiastką ćwiczeń fizycznych – skurcze mięśni wpływają korzystnie na pracę narządów wewnętrznych. Terapia śmiechem stosowana jest w wielu krajach na oddziałach szpitalnych.

Animaloterapia


Badania naukowe wskazują, że osoby, które żyją w towarzystwie zwierząt mają np. niższy poziom trójglicerydów i cholesterolu a więc zmniejsza się u nich ryzyko miażdżycy. U posiadaczy zwierząt również jest niższe ryzyko zawałów. Do popularnych metod animaloterapii zaliczamy dogoterapię (kontakt z psem – motywuje chorego do poradzenia sobie z chorobą i poprawia jego samopoczucie), hipoterapia (kontakt z koniem – jednoczesne oddziaływanie ruchowe, sensoryczne, psychiczne i społeczne).


Literatura:

Heszen I. 2013. Psychologia stresu. PWN
Jośko J. 2007. Stres w chorobach przewlekłych. Wyd. Lekarskie PZWL
Łosiak W. 2008. Psychologia stresu. Wyd. Akademickie i Profesjonalne

Opracowanie:
dr n. med. Paweł Zielazny

https://optimmed.pl/strategie_radzenia_sobie_ze_stresem.html

.



Zapisane
Natasza
Zaawansowany użytkownik
****

Reputacja +0/-0
Offline

Wiadomości: 49


Zobacz profil
« Odpowiedz #4 : Kwiecień 01, 2021, 09:47:09 »

http://www.naszaklasa.darmowefora.pl/index.php?topic=224.0
Zapisane
Strony: [1] |   Do góry
  Drukuj  
 
Skocz do:  

Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Sitemap
Strona wygenerowana w 0.229 sekund z 19 zapytaniami.

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

nome diorako gangpod obliviate-forum planetside2grompl